Język anglo-normandzki
| Obszar | Anglia i w mniejszym stopniu inne części Wysp Brytyjskich oraz Normandii do ok. XVII wieku | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | |||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | xno | ||
| IETF | xno | ||
| Glottolog | angl1258 | ||
| Linguist List | xno-ang | ||
| Występowanie | |||
 Niewymawianie przydechowego H w poszczególnych regionach Anglii, częściowo wyjaśniony wpływem języka anglo-normandzkiego. | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język anglo-normandzki (Anglo-Normaund) – wymarły język z grupy romańskiej (podgrupa oïl), używany w średniowieczu przez „Anglo-Normanów” (Dynastia normandzka), potomków Normanów z ksiestwa Normandii, którzy posługiwali szeregiem północnych odmian języka starofrancuskiego, i rządzili Anglią po jej podboju przez Wilhelma I Zdobywce w 1066 roku. Dialekt języka staronormańskiego, przodka języka normandzkiego.
Język anglo-normański był językiem szlachty angielskiej (normańskiej), oficjalnym językiem w Królestwie Anglii, używany w literaturze i dokumentach. Wiele anglo-normandzkich słów zostało zapożyczonych do języka średnioangielskiego, a następnie do angielskiego[1][2][3][4][5].
Przypisy
- ↑ For a wide-ranging introduction to the language and its uses, see Anglo-French and the AND by William Rothwell
- ↑ Ian Short, A Companion to the Anglo-Norman World (ang.), "Language and Literature", Boydell & Brewer Ltd, 2007. (p. 193)
- ↑ Amended version of: Crystal, David. The Cambridge Encyclopedia of the English Language (ang.). Cambridge University Press, 1995.
- ↑ Lusignan, Serge. La langue des rois au Moyen Âge : Le français en France et en Angleterre (fr.). Paris: Presses Universitaires de France, 2004.
- ↑ Crystal 1995 ↓, s. 7–9.
Bibliografia
- David Crystal: The Cambridge Encyclopaedia of the English Language. Cambridge: Cambridge University Press, 1995. ISBN 0-521-40179-8.
- Jane Bliss, An Anglo-Norman Reader. Open Book Publishers, 2018. ISBN 978-1-78374-315-5 Textus
- G. A. Kloppe, Recherches sur le dialecte de Guace, trouvère anglo-normand du XIIe siècle (fr.). Magdeburgi: Heinrich, 1853
- Serge Lusignan, La langue des rois au Moyen Âge : le français en France et en Angleterre (fr.). Lutetiae: Presses universitaires de France, 2004. ISBN 2-13-054392-8
- Louis Emil Menger, The Anglo-Norman dialect: a manual of its phonology and morphology, with illustrative specimens of the literature (ang.). Novi Eboraci: Columbia University Press, 1904 Textus apud Internet Archive
- Johan Vising, Anglo-Norman Language and Literature (ang.). Londinii: Oxford University Press, 1923
- Johan Vising, Étude sur le dialecte anglo-normand du XIIe siècle (fr.). Upsalae: Edquist, 1882
Linki zewnętrzne
- The Anglo-Norman On-Line Hub (ang.)
- The Anglo-Norman Dictionary
- The French of Engand (ang.)
- p
- d
- e
| wschodnioromańskie | |
|---|---|
| południoworomańskie |
|
| zachodnioromańskie |
|
- Łacina jest przodkiem wszystkich języków romańskich
Encyklopedia internetowa:
- Britannica: topic/Anglo-Norman-language
- Catalana: 0220096
