 | Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „gallego”. Zobacz też: hasła o ludziach o takim nazwisku lub przezwisku. |
galego
Obszar | Galicja (Hiszpania), Hiszpania, Portugalia |
Liczba mówiących | 3–4 miliony |
Pismo/alfabet | łacińskie |
Klasyfikacja genetyczna |
|
Status oficjalny |
język urzędowy | Galicja (Hiszpania) |
Organ regulujący | Galicyjska Akademia Królewska |
Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ |
Kody języka |
Kod ISO 639-1↗ | gl |
Kod ISO 639-2↗ | glg |
Kod ISO 639-3↗ | glg |
IETF | gl |
Glottolog | gali1258 |
Ethnologue | glg |
GOST 7.75–97 | гал 147 |
WALS | glc |
SIL | GLG |
W Wikipedii |
|
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego
Procent ludności posługującej się na co dzień językiem galicyjskim na mapie regionu
Język galicyjski lub galisyjski (galic. galego, hiszp. gallego, port. galego) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ok. 3,2 mln mieszkańców hiszpańskiej Galicji (język urzędowy wraz z kastylijskim [hiszpańskim]) oraz sąsiednie prowincje Asturia, León i Zamora. Podtrzymywany jest także wśród wspólnot emigracyjnych Galisyjczyków w Argentynie, Brazylii i Meksyku.
Zdaniem niektórych językoznawców galicyjski, portugalski i mirandyjski to trzy odmiany tego samego języka[potrzebny przypis]. Galicyjski bywa również klasyfikowany jako dialekt języka hiszpańskiego[1].
Galicyjski powstał w wyniku nałożenia się na pierwotne języki iberoceltyckie prowincjonalnej łaciny, a potem wpływały na niego języki napływających tu germańskich Swebów i Wizygotów, później Celtów z Brytanii i Arabów. Współczesny galicyjski jest mocno zhispanizowany.
Od wieku XII do XIV stanowił rodzaj języka literackiego dla całej chrześcijańskiej części Półwyspu Iberyjskiego. Był uznawany za język ludzi wykształconych. Poematy tworzył w nim m.in. król Alfons X Mądry (Cantigas de Santa María). O literaturze tamtego okresu mówi się liryka galicyjsko-portugalska (hiszp. lirica gallego-portuguesa).
W średniowieczu w wyniku zmian politycznych (odłączenie się hrabstwa Portucale od Galicji) wyodrębnił się z niego – by dalej rozwijać się już samodzielnie – język portugalski. Często język portugalski uznawany jest, błędnie, za bardziej archaiczny od swego przodka.
Język galicyjski a język portugalski
Różnice w gramatyce
Rodzajniki
- Wszystkie rodzajniki określone są takie same w obydwu językach. Nieokreślone: port. um, uma - galic. un, unha
Przyimki
- Przyimki bez rodzajników:
Język portugalski | Język galicyjski |
a | a |
com | con |
de | de |
em | en |
para | para |
por | por |
- Przyimki portugalskie z rodzajnikami:
| o | a | os | as |
a | ao | à | aos | às |
de | do | da | dos | das |
em | no | na | nos | nas |
por | pelo | pela | pelos | pelas |
- Przyimek com w języku portugalskim nie łączy się z rodzajnikiem.
- Przyimki galicyjskie z rodzajnikami:
| o | a | os | as | un | unha | uns | unhas |
a | ao - (ó) | á | aos - (ós) | ás | | | | |
con | co | coa | cos | coas | cun | cunha | cuns | cunhas |
de | do | da | dos | das | dun | dunha | duns | dunhas |
en | no | na | nos | nas | nun | nunha | nuns | nunhas |
por | polo | pola | polos | polas | | | | |
Inne różnice gramatyczne
- W języku portugalskim partykułą przeczącą jest não, w galicyjskim - non.
Czasownik
Odmiana czasowników posiłkowych (niektóre formy)
Język portugalski | Język galicyjski | Forma gramatyczna |
ser | ser | bezokolicznik |
é | é | czas teraźniejszy, l. pojedyncza, 3. osoba |
são | son | czas teraźniejszy, l. mnoga, 3. osoba |
Różnice w ortografii
- Portugalskie g przed e lub przed i w galicyjskim staje się x: port. geral, álgebra, original - galic. xeral, álxebra, orixinal.
- Portugalskie j przed u w galicyjskim staje się x: port. julho, ajuda - galic. xullo, axuda.
- Portugalskie -lh- przed o, a w galicyjskim staje się -ll-: port. melhor, orgulho - galic. mellor, orgullo.
- Portugalskie -nh- przed o, a w galicyjskim staje się -ñ-: port. sonhar, punho - galic. soñar, puño.
- Wyrazy portugalskie kończące się na -m w galicyjskim kończą się na -n
- Portugalskie -qu- przed a w galicyjskim staje się -c-: port. quatro, equação - galic. catro, ecuación.
- Portugalskie -ss- w galicyjskim staje się -s-: port. essa, assegurar, passado - galic. esa, asegurar, pasado.
Przedrostki i przyrostki
Język portugalski | Język galicyjski | Uwagi |
-ança | -anza | |
-dade | -dade | |
-ês | -és | przymiotnik od narodowości |
-ção (l.poj.), -ções (l.mn.) | -ción (l.poj.), -cións(l.mn.) | W galicyjskim c zostaje podwojone gdzie w łac. -ctio |
-vel (l.poj.), -veis (l.mn.) | -ble, -bel (l.poj.), -bles, -beis (l.mn.) | W galicyjskim nie oznacza się samogłoski akcentowanej: port. invencível - galic. invencible |
Przypisy
- ↑ Witold Mańczak, Języki romańskie [w:] Języki indoeuropejskie. Tom II, pod red. Leszka Bednarczuka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988
Linki zewnętrzne
- http://www.galego.org
- Mały słownik gal/ang/hiszp
- Mały słownik gal/ang/hiszp
- Łacina jest przodkiem wszystkich języków romańskich